Bazen çaresizlik köprüsünde seyrediyorum kızıl gökyüzündeki gölgeni. Tüm ihtişamını içime dağıtıyorum. Gecelere hapsedilen nice aşıkların can yangınlarını feryatlarının perde perde inişini görüyorum. Yüreğimi avuçlarımın arasında sıkıp susturduğum azarladığım canın tenden ayrıldı sandığım zamanlarım oldu. İki denizin birleştiği yerdeki gibi ayrılık sabırdan bir sır. Yemin ettirdiğim gözyaşlarımla yeminimizi bozuyor, ıslanıyoruz sağnak sağnak. Gözlerindeki fetih, yaralı yüreğimdeki tesir, kaderimdeki teskin sin. Ateşten bir meşeale ile yolculuk, azap kuşlarının taşıması gibi kahredicidir aşk.