en seni sevmeyi seçtim.
Bir tek sen içime dokunabiliyordun , bir tek sen yaralarımı sarabiliyordun , bir tek sen mutlu olmama sebep oluyordun , üzen de sendin mutlu eden de.
Ben sende aşkın her halini tattım. Ask ağır gelirdi , sen taşırdın bana kalan ask yükünü. Bu yüzden sen daha çok sevdin , ben gittim , sen sevdin. Ben nefret ettim , ben küfrettim sen sevdin. Sabahlara kadar sen düşündün , ben uyurken sen üzüldün , ben mutluyken sen kırıldın. Ellerim değmedi başkasının eline , kalbimde olsan da sana gelemedim. Ayrılık gidene koymaz diyorlar , bazen gitmek zorunda kalıyorsun , kırılacak yerin kalmayınca gitmekten başka çaren olmuyor. Belki sendeki bu üzgünlük gitmemin sebebi olduğun içindir. Belki hatalarını bildiğin için asıyorsundur yüzünü. Ben kıyamam sana bilirsin , yüzünü gördükçe sevgim artar sevgilim. Gittim ama yine gördüm , yine arttı sevgim. Keşke diyorum , keşke acı çekmeseydik , üzülmeseydik.

Ama derler ya hani ; Ayrılıklar da aşka dahil , ayrılanlar halâ sevgili.